,, Wierność '' - wiersz X, a ósmy z tomu ,, Prawości ludzkie '' - Norbert Polak

... i utraciłem

wszystko czego tak pragnąłem

rozwiało się wraz z wiatrem...

Przed sobą widzę tylko ziarenka piasku,

przesypywane z dłoni do dłoni

za każdym razem w pełni brzasku...

Ostatnimi krokami, opierając się o skałę,

między strumieniem, nurtem kwitnącego życia,

zachodząc w głąb doliny zielonej,

widzę las i ożyw bycia

w gęstniejącej puszczy naszego świata

pomiędzy pustyniami serc ludzi...

A ja w

A ja w tę noc,

czekam i łaknę,

zaspokoić niemoc,

odwiertlić szansę

Twoim ujrzeniem

wiernie...