Specjalnie dla Wspólnoty Dzieci Bożych: Komentarz do Wyznania Wiary - część V/VIII - Norbert Polak

,, I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych: A Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. ''

   Czy tego chcemy, czy nie, czy pragniemy bawić się w nieskończoność i udawać, że nic się nie dzieje, że nie skrzywdziliśmy innych, że nie próżnujemy, że nie obrażamy Boga i Jego Prawa i Jego Miłość, tak jest. Pan Bóg przyjdzie nas sądzić. Nie tylko po śmierci naszej, ale i na końcu świata. Odda swą sprawiedliwość każdemu, według myśli, słów i uczynków naszych, gdyż zna wszystkie myśli. Słyszy słowa, nie jest głuchy, atoli czeka cierpliwie na nawrócenie się grzesznika. Widzi czyny, choćbyśmy wkopali się 10 metrów w głąb ziemi i zamurowali betonowym prześcieradłem, a nawet świecy nie zapalili. Pan Bóg dopadnie każdego lubieżnika, gdyż, mówi Pan: ,, Do Mnie należy pomsta '' i przez Świętego Apostoła Pawła: ,, Tymczasem wy dopuszczacie się niesprawiedliwości i szkody wyrządzacie, i to właśnie braciom. Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego?
   Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwięźli, ani mężczyźni współżyjący z sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. '' Dopowiada jednak: ,, A takimi byli niektórzy z was. Lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez Ducha Boga naszego. '' Jest więc nadzieja. Nadzieją jednak nie są przyjemności tego świata, ale Jezus Chrystus, który jest Prawdą, która leczy. Czy jednak przyjmiemy prawdę o sobie i rzeczywistości, jak i  Prawdę od dużej litery, tę, która stoi u drzwi Twoich i kołacze? Za chwilę może odejść, a Ty stracisz niepowtarzalną szansę, stracisz Błogosławieństwo swego domu. To, co zbudowałeś, popadnie w ruinę. Nie łudźmy się: tylko Jezus leczy. Nie zatruwa umysłu miłą wonią, by następnie zniszczyć człowieka, aliści uwalnia od wszelkiego grzechu, od wszelkiej złości, od wszelkiej zwierzchniej władzy tego świata.
   Pan Bóg przyjdzie powtórnie w chwale, przyjdzie jako Król, który dzierży władzę. Władzę ma bowiem nie tylko na sądzie duszy i nie tylko tam w Niebie, ale również na Ziemi. To, że często teraz nas nie karze, nie oznacza, że nas nie ukarze. Po prostu daje nam czas. Czas do namysłu, czas do refleksji, czas do rachunku sumienia, szczerego żalu, postanowienia mocnej poprawy, otwarcia się na Bożą łaskę i przekazuje Swoje narzędzie, którym jest kapłan. Czeka następnie na naszą pokutę i życie w Nim, w łasce, a w końcu na wieki.
   Na Sądzie Ostatecznym zbierze wszystkich dotąd żyjących i jednych ustawi po prawej, a drugich po lewej. Jednych, którzy podobali Mu się, zaprosi do Swego Domu, zabezpieczenia wiecznego, drugich odeśle, gdyż nie chcieli Go słuchać za życia. Sami wybrali, choć  wiedzieli, jak postępują, kierowali się świadomie swymi czynami drogą do piekła, do wiecznej udręki. Głupota ludzka nie zna jednak granic. Jednak nawet od tej choroby, którą jest głupota, Jezus Chrystus Król może nas uchronić. Chodzi tylko o jedno małe zaufanie. Zaufanie, które ma atoli cechować życie całego chrześcijanina.
   Wierzymy w Ducha Świętego, gdyż tylko On może nas Zbawić. W tym sensie, że tylko On, który jest Łaską i przynosi łaskę, może przemienić nas w Syna Bożego, upodobnić do Boga. Ojciec i Syn Boży zsyłają Swego Ducha, aliści my często nie chcemy Go przyjąć, marnujemy Jego dary. Nie słuchamy Bożego głosu, nie kierujemy się Jego natchnieniami. A pomimo tego... nadal jesteśmy świątynią Ducha Świętego! Nadal mamy szansę, aby włączyć ten zielony guzik poprzez naszą wolę i powiedzieć Bogu: Tak! Teraz kieruję się Panie tylko Twymi drogami, nie moimi, ludzkimi, ograniczonymi, w oporze przeciw Tobie i własnej, pięknej człowieczej naturze, którą stworzyłeś, Boże Wszechmogący, ale od teraz dzielnie bronię przyrzeczeń Sakramentu Bierzmowania.
   Duch Święty uczestniczył w stwarzaniu Wszechświata, jak cała Trójca Przenajświętsza. Duch Święty jest Ożywicielem. Bez niego nie możemy nawet myśleć, jak mówiła śp. Leokadia Wójcik, niesamowicie pokorna niewiasta i mistyczka, o której można więcej przeczytać na Isidorium. Duch Święty również czeka na naszą odpowiedź. Czy pragniemy żyć pięknie i prawdziwie?