Nabożeństwo Wynagradzające - Mariusz Bożek

Nabożeństwa Wynagradzające

Mariusz Bożek

25 luty 2018

 

Dlaczego należy wynagradzać za grzechy?

 

Pan Jezus kocha nas przeogromną miłością.  On z miłości do nas przyszedł na ten świat, żył jak my, i ofiarował swoje życie za nas.  Miłość Boga względem nas jest niepojęta.  Każdy chce być kochanym, każdy pragnie miłości. A my często stojąc wobec przeogromnej miłości, jaką chce nas obdarzyć Pan Bóg, odpowiadamy obojętnością i nieufnością, a nawet odrzucamy tą Miłość wybierając grzech i odchodząc daleko od Bożych Przykazań i Jego Miłości.  Wielokrotnie nie robimy tego świadomie, choć często jest to świadomy wybór.  Wszyscy jesteśmy zranieni, rodzimy się przecież z grzechem pierworodnym, który pozostawił w nas ranę i pożądliwość do czynienia zła.  Ratunkiem na te zranienia i choroby duszy jest Miłość Boża, która jest w stanie przywrócić w nas radość, pokój, i życie.  Stojąc w obliczu tak niewymownej Miłości, człowiek zdaje sobie sprawę z własnej ułomności, głupoty, i grzeszności i nie z lękiem, lecz z ufnością pragnie w jakiś sposób wynagrodzić, czyli zadośćuczynić za popełnione grzechy.  I właśnie poprzez wynagrodzenie staramy się wyprostować nasze życie, przeprosić Pana Jezusa, i ukoić Jego rany spowodowane wieloma grzechami.  Jesteśmy ludźmi, i może nasze starania by wynagrodzić Panu Jezusowi odrzucenie i obojętność są nieudolne, ale każdy taki gest jest zwróceniem się w stronę Miłości i buduje związek przyjaźni między nami a Panem Jezusem.  A Pan Jezus naprawdę tego pragnie.  Święty Jan w Apokalipsie spisał słowa Pana Jezusa: „Oto stoję u drzwi i kołaczę, jeśli kto usłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on zemną.”  Wyobraź to sobie, Pan Jezus naprawdę stoi u drzwi Twego serca i puka i mówi żebyś Go wpuścił.  On pragnie tego.  Gdy podejmujemy kroki by wynagrodzić Panu Jezusowi za to wszystko zło któregośmy się dopuścili, to otwieramy drzwi, a On przychodzi do nas.  I możemy wtedy jak celnik Zacheusz z radością przyjąć Jezusa do swojego domu i usłyszeć „Syn Człowieczy przyszedł, aby szukać tego, co zginęło.”  A może już spotkałeś Jezusa na swojej drodze i nie był Ci obojętny.  Wtedy nadal możesz wynagradzać gdyż możemy ofiarować za tych, którzy odrzucają Pana Jezusa, są mu obojętni, i oziębli na Jego Miłość. 

 

 

Kościół naucza aby wynagradzać

 

Nabożeństwa wynagradzające przechodzą pomału w zapomnienie, a zastąpiły je dość popularne charyzmatyczne modlitwy o uzdrowienia.  Jednak jak przyjrzymy się Świętej Tradycji Kościoła, Kościół na przełomie wieków zachęcał i nadal zachęca do praktykowania wynagrodzenia.  Dla przykładu przytoczyć tu należy Encyklikę Piusa XI Misserentissimus Redemptor z roku 1928 o Wspólnym Zadośćuczynieniu Najświętszemu Sercu Jezusowemu.  Papież Pius XI, ten sam, który w Encyklice Quas Primas ustanowił Święto Chrystusa Króla, trzy lata po wydaniu tejże encykliki nawoływał i zapraszał cały Kościół do powzięcia praktyk wynagradzających Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.  Dla papieża wynagradzanie, zadośćuczynienie, ekspiacja są nieodzowną częścią uznania Chrystusa za Króla.  Pius XI odnosząc się do ustanowienia Święta Chrystusa Króla naucza: „Do tych wszystkich hołdów, w szczególności zaś do tego poświęcenia, nie jak przypieczętowanego tak bogatym w owoce świętem Chrystusa Króla, należy dołączyć inny hołd…: należy dołączyć obowiązek godnego zadośćuczynienia, jak powiadamy, względnie naprawy, jak inni mówią, względem Najświętszego Serca Jezusa.”  Papież kontynuuje pouczając wiernych, że oddanie czci Chrystusowi, jako Królowi jest wyrazem odwzajemnienia miłości względem Boga, naszego Stwórcy.  Natomiast takie ofiarowanie samo przez się wymaga by zmazać, zadośćuczynić, wynagrodzić i naprawić za zniewagi i ubliżenia, jakie ludzie wyrządzili przeciw Bogu.  Oddanie czci Bogu, uznanie Jego panowania, i wyrazy wdzięczności są ważne i istotne, ale, jak pisze Najwyższy Pontyfik Pius XI, musimy ponadto zadośćuczynić za nasze liczne grzechy.

 

Jak można wynagradzać?

 

Jak więc ma wyglądać to wynagrodzenie?  Zacznij od modlitwy, od rozmowy z Tym, Który Cię miłuje.  Przystępuj do częstej Spowiedzi Świętej, gdyż tam Pan Jezus uwolni Cię od grzechu i obdarzy łaską.  Podejmij pokutę, post, i umartwienia.  Przyjmuj często, godnie i z ochoczym sercem Komunię Świętą.  Spędzaj jak często możesz czas na Adoracji Najświętszego Sakramentu.  W mieście Chicago mamy wiele możliwości, aby wynagradzać Panu Jezusowi.  Jest wiele nabożeństw, czuwania nocne, Msze święte pierwszo piątkowe.  Każda Komunia, każda Msza święta, każdy Różaniec, czy westchnienie mogą być takim aktem wynagradzającym Panu Jezusowi za grzechy nasze i całego świata. Podsumowując, modlitwy, posty, wyrzeczenia, jak również cierpienia, można ofiarować za nasze grzechy i o nawrócenie grzeszników.

 

Świat potrzebuje naszego zadośćuczynienia

 

Świat, w którym żyjemy, jest pod ciągłym atakiem ze strony Szatana.  Wielu ludzi w zuchwały sposób grzeszy przeciw Bogu.  Wielu ludzi również nawet nie wie, że popełnia zło, gdyż zmanipulowani przez propagandę zła, uznają zło za dobro, a perwersję za normę życia.  Czy to świadomie czy mniej świadomie, nie zmienia to faktu, że zło i grzech rozpanoszyły się w sercach indywidualnych ludzi a co za tym idzie w rodzinach, społeczeństwach, i narodach. 

Świat jest atakowany przez Szatana, ale czy musimy się poddać i nie walczyć nawet będąc pod ostrzałem?  Nasza piękna, katolicka wiara mówi nam, że Bóg jest Bogiem mocnym.  Cała nasza wiara oparta jest na największym akcie tej mocy, jakim jest zmartwychwstanie.  Chrystus zwyciężył śmierć, a moc i łaskę życia wiecznego daje wszystkim wierzącym.  Dlatego nie musimy wpadać w pułapki szatańskie, ani się zniechęcać, ani poddawać rozpaczy, ani trwać w grzechach myśląc, że już nic się nie da zmienić. 

Modlitwą i postem możemy wiele uczynić.  Możemy wynagrodzić Panu Jezusowi za nasze grzechy a także za grzechy ludzkości.  Wynagrodzenie jest to forma zadośćuczynienia Panu Bogu za zło, które popełniają ludzie.  Wynagrodzenie to pocieszenie Pana Jezusa, który ustawicznie odrzucany przez ludzi, jakby na nowo przeżywa opuszczenie w Ogrodzie Oliwnym, odrzucenie przez Lud, oraz wyszydzenie na krzyżu. Wynagradzając sami się nawracamy, ale również przyczyniamy się do nawrócenia innych ludzi, zwłaszcza grzeszników zatwardziałych.  Czyż nie jest to piękne, że możemy w czyimś imieniu oddać cześć i zadośćuczynienie Bogu w nadziei, że grzesznik nawróci się do Boga i osiągnie zbawienie? 

 

 

„Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie” (Mt. 18:19)

 

Chociaż osobiste praktyki pokutne są niezmiernie ważne i konieczne w celu wynagrodzenia, ale modlitwa wspólnotowa ma również swoją wielką moc.