,, Już sama czysta myśl jest zaczątkiem słowa prawdy, a ono początkiem wypełniającego się czynu, o ile jest to zgodne z Wolą Bożą. ''
Pozwolą Państwo, że podzielę się
swoimi przemyśleniami, poezją, która oddaje moje wewnętrzne pragnienie piękna. Świat przedstawiony jest bowiem pragnieniem, a niekoniecznie spełnioną rzeczywistością. Słowa wypisane są atoli obrazem, jaki wyłania się z niemalże najgłębszych pokładów duszy człowieka, przepełnionego brazylijską krztyną ,, saudades '' i mającego nadzieję. Nadzieję, która wiedzie poetę w poszukiwaniu wspólnej, braterskiej drogi w Woli Ojca Niebieskiego. Chce ona kształtować świat pełen harmonii i doskonałego wypełnienia, zgodnego z naturą nadaną przez jego prawdziwego Stwórcę...
,, Pragnę ''
Pragnę wiele, chciwie, a zazwyczaj naturalnie,
chcę podążyć, zagarnąć, wypić nie marnie
Lecz czy życiu na niwach jest potrzebne pragnienie?,
Na pewno człowiek chce zaistnieć, kimś być,
Ale pragnąć musi tego, co mu każe... natura.
Pragnę i pragnąć muszę tylko jednego,
dla spokoju,
by nie pragnąć już niczego...