,, Niech się stanie '' - Panie, jakże często słyszymy te słowa w Piśmie Świętym. Gdy Ty tak mówisz, to znaczy nic więcej, jak Twą wolę. Z jednej strony brzmi to wzniośle, a z drugiej tak prosto i luźno. Tak bowiem jest - to Ty, o Boże Przedwieczny, tworzysz rzeczywistość, świat. To są twarde, proste, jasne zasady, a zarazem tak piękne, lekkie, radosne. Jakże jednoczymy się z Tobą, jak stajemy się z jednym z Tobą, o Najłaskawszy Ojcze, gdy przyjmujemy i głosimy Twą wolę, przyjmując ją z pokorą i prostotą dziecka: ,, niech się stanie ''. Powtarzamy te same słowa. I jesteśmy szczęśliwi tylko wtedy, gdy jesteśmy w prawdzie i postępujemy moralnie. Źle się jednak zaczyna dziać, gdy zaczynamy coś przekręcać, gdy nie do końca Ci ufamy, Tato - Tato, który jesteś tak blisko, zawsze przy nas. Albo gdy walczymy z Twoim Boskim planem - Ciebie, który tak kochasz całe stworzenie! Czyż można temu zaprzeczyć, kiedy wokół widzimy tak piękną przyrodę? Albo gdy próbujemy stanąć jak cień Boga, zasłonić Ducha Świętego. Odbierać ludziom nadzieję, która tylko na prawdzie jest mocna i tylko na niej można budować. I każemy ludziom odtąd uznać nas za bogów i narzucić swe idee i reguły. Aliści słońce Twojej miłości i tak przebije każdą ludzką pychę - obyśmy tylko zdążyli na czas odsunąć się z autostrady Twych promieni, nie tracąc swej głowy... Panie, Ty bowiem jesteś miłosierny, ale i sprawiedliwy. Gdyby tak nie było, nie ukazałbyś nam Swej doskonałości, nie wskazałbyś nam, jak mamy żyć i ku czemu postępować. A tylko Ty jesteś światłem, które niszczy lęk nad nami, jak i ten, który pozostawiamy w sobie. Tylko Ty potrafisz dać nam szczęście, o Królu Życia!
Nie umiem, Panie mój, wyjaśnić dobrze, czym było i jest owo sklepienie, wody pod nim i nad nim i jak tego dokonałeś, Wszechmocny. A można by tu przecież opowiedzieć tyle fascynujących rzeczy od strony nauki. Niech bowiem wszelka wiedza i otrzymane talenty oddają Ci chwałę, o Nieśmiertelny, Jedyny Zwycięzco, który żyjesz, choć inni ,, herosi '' pomarli. Choćby jednak wszelki grunt nad nami i pod nami rozwarł swe paszcze na dźwięk trąb anielskich, ja się nie ulęknę, lecz daj mi Swą łaskę i przytul mnie do Swego Serca, o Najdroższy Jezu.
Może komuś z Państwa dane było łaską z Nieba poznać nieco odpowiedzi chwalących Pana Zastępów za Jego wielkie dzieła i będzie chciał się nimi podzielić. Kanał przekazu: blog.lucznika.izydora@gmail.com z tytułem maila: ,, List do felietonu ,, Rozmowa z Królem Życia - odcinek 2 ''.