Strony

,, Przed pożegnaniem '' - wiersz XXXI - Norbert Polak

Smutną ma dusza
przed Twym odjazdem,
wzrokiem już czeka
na szczęście powrotem
znowu przywiezione.


I tak agonia
niczym niezmącona
rozłąki droga
w wieczność uiszczona
właściwą naturze.

Choć bowiem myślim,
że ciernie na drodze
w ,, zawsze '' przyoblekły się słowa
to wytrwać czyścim
w wielkiej pożodze
miłości, co jedność dokona.

Miłość Ci wieczną
jest przecie Bracie,
skoro w Chrystusa
znajdziesz ją chacie.

A zatem przekroczyć
na pewno nie szkoda
gdy przyjdzie opuścić
Ziemię dla proga
Miłosierdzia wrota -
- imię to Boga,
O, Miłosierdzia,
imię to Boga.