Cieszę się, że muszę kochać Tego, który mnie kocha, i bardzo pragnę tego, by kochać Go ponad życie, bez miary i bez ustanku. Ciesz się, duszo moja, bo twoje Życie umarło z miłości za ciebie! I kochaj Go tak mocno, abyś potrafiła umrzeć dla Niego; wówczas będziesz płonąć nieustannie w sposób nieugaszony jak żywa iskra w wielkim ogniu dostojnego majestatu:
"Wtedy będziesz przepełniona ogniem miłości,
który cię już tutaj syci i poi.
Nie możesz mnie już niczego więcej nauczyć.
Nie mogę się już nigdy odwrócić od miłości.
Muszę się jej oddać w niewolę,
nie potrafię już inaczej żyć.
Gdzie ona jest, tam muszę być i ja,
zarówno w życiu jak i przy śmierci".
który cię już tutaj syci i poi.
Nie możesz mnie już niczego więcej nauczyć.
Nie mogę się już nigdy odwrócić od miłości.
Muszę się jej oddać w niewolę,
nie potrafię już inaczej żyć.
Gdzie ona jest, tam muszę być i ja,
zarówno w życiu jak i przy śmierci".
To jest szaleństwo szalonych:
żyć bez cierpienia!
żyć bez cierpienia!